"Πολλές φορές ένιωσα την ανάγκη να μιλήσω, μα πώς να γίνει
πιστευτό, περιπλανιόμουν, λοιπόν, σιωπηλός, κι αν δεν πέθαινα,
είναι για να κρατήσω αυτή την έσχατη θέση και να μην υποφέρει
ένας άλλος τελευταίος" Τ.Λ.

Παρασκευή, Ιανουαρίου 28, 2011

Υπερσυντέλικος


Είχα σκεφτεί να γράψω βιβλίο πριν φτιάξω αυτό το "πλέον είμαι και γω βλόγερ-έξιέξιέξι (666)".

Δε γνωρίζω εάν αυτό είναι το μοναδικό κείμενο που θα διαβάσεις αγαπητέ μου αναγνώστη. 

Ξέρω ότι είναι το πρώτο. 

Σίγουρα.
Το ξεπέταξε ο Νυχτερινός επισκέπτης στις 11:47 μ.μ.
Ετικέτες

1 ... κρίκοι ένα τάλιρο, βαράτε εδώ:

Ανώνυμος είπε...

Για μια ακομη φορά η σιγουριά διαψεύδεται. ήταν το τελευταίο που διάβασα. Και τα διάβασα όλα. Αλλά ξεκίνησα ανάποδα. Δεν είναι μόνο δικό σου το προνόμιο. Εκεί ακριβώς συναντηθήκαμε. Στο "ανάποδα". Ήταν η αφετηρία μας.

12 Απριλίου 2011 στις 1:53 π.μ.

Δημοσίευση σχολίου

Πέντε κρίκοι, ένα τάλιρο εδώ

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)