έ ν α π α λ ι ό π ο υ λ ί

Μέσα στο δάσος
εκεί όπου ανάμεσα απο τα πυκνά κλαργιά
φτάνει λίγο φως
απο τον βαρύ ουρανό
κοντά στο χώμα
που το σκεπάζει
παχύ στρώμα
σάπια φύλλα
σε μια κλάρα χαμηλή

κάθεται ένα
π ο υ λ ί

ένα πουλί
πολύ
περίεργο:
σα μαδημένο
σα σκεφτικό

έ ν α π α λ ι ό π ο υ λ ί

τι να σκέπεται άραγες αυτό το πουλί
το παλιό
στο σκοτάδι?

αχ! τίποτα
δε σκέπτεται απολύτως τίποτα!

απλούστατα
συνέλαβε δι΄αυτήν
ένοχον
πάθος

Νίκος Εγγονόπουλος